4 januari
Guus Valk
Over de komende publicatie van Fire and Fury. 'Snoeiharde' kritiek op Trump. Nauwelijks kritiek op de journalistiek van Wolff.
0
0
4 januari
Guus Valk
Over de komende publicatie van Fire and Fury. 'Snoeiharde' kritiek op Trump. Nauwelijks kritiek op de journalistiek van Wolff.
4 januari
Joost Pijpker
Trump dreigt met rechtszaak tegen oud-strateeg Bannon. De Amerikaanse president hoopt zo de publicatie van een boek, waarin Bannon hem beschuldigt van verraad, te voorkomen.
5 januari
Tim de Gier
Waarom liet Trump deze man binnen? 'Michael Wolff schreef al een vernietigend boek over Rupert Murdoch, nu was het Witte Huis aan de beurt. Wie is deze man?' Enigszins kritisch portret van Wolff.
5 januari
Guus Valk
Recensie. Drie ballen voor Fire and Fury. 'Een jaar lang keek journalist Michael Wolff mee in het Witte Huis van Donald Trump. Fire and Fury wervelt en swingt maar heeft tekortkomingen. Kritiek op de journalistiek van Wolff.'
8 januari
Maartje Somers
Over het gevecht van Trump tegen het boek. Vooral grappend over Trumps opmerking ‘like, really smart.' Niets over de betrouwbaarheid
8 januari
Guus Valk
'De verschijning van het boek Fire and Fury afgelopen vrijdag, over het presidentschap van Donald Trump, heeft een merkwaardig bijeffect. Alle Republikeinse oppositie is weg. Niemand durft Trump nog tegen te spreken. En zo heeft Trump meer profijt dan last van dit zeer belastende boek.'
2 februari
Thomas de Veen
'Het vergewist zich niet van de beperkte blik die één enkele waarnemer onherroepelijk op een situatie heeft (één bron is geen bron), maar neemt die ene waarneming voor waar aan. We moeten de schrijver maar vertrouwen. Scènes worden beschreven alsof hij er zelf bij was. Een scherpe kritiek in maatschappelijke context.'
26 januari
Luuk van Middelaar
Column. 'In de 320 pagina’s vloeiende verhalen over president en staf stond volgens kenners weinig nieuws; ook is het allemaal lastig te verifiëren, dus hoezo de ophef?'
19 januari
Guus Valk
Interview David Frum. 'Het pas verschenen boek van Michael Wolff geeft een mooi inzicht in zijn persoonlijkheid, maar het maakt ook een grap van Trump, wat gevaarlijk is. Trump heeft het Rusland-onderzoek gemanipuleerd, hij beschermt vrienden en bondgenoten. Het machtsmisbruik is zorgwekkender dan ik had voorzien.'
12 januari
Charles Groenhuijsen
'Het spraakmakende boek Fire and Fury over de systematische chaos in de Westwing van het Witte Huis is helaas niet écht verrassend. Ongemerkt hebben we onze grenzen verlegd: de Trumpgekte went.'
10 januari
Louise Fresco
Column. De inhoud van het boek wordt voor waar aangenomen. Fresco heeft het vooral ver haar angst voor Trumps beleid.
9 januari
Menno Sedee
Over de val van Steve Bannon. 'Sinds het uitkomen van het boek Fire and Fury is de voormalig topstrateeg in ongenade geraakt bij zijn conservatieve aanhang en met name de invloedrijke geldschieters en deels eigenaren van Breitbart News, de familie Mercer.'
23 februari
Maartje Somers
Portret van Michael Scherpe kritiek op zijn journalistieke methode.
16 februari
Frank Kuin
Over de val van Bannon. Het boek wordt 'omstreden' genoemd. Dat was eerst ‘spraakmakend’.
3 januari
Aaron Blake
Analyse. Het boek presenteert een heleboel haast ongelooflijke claims over Trump en het Witte Huis. De geloofwaardigheid van Wolff zelf wordt aangetast en hij heeft een kritische houding ten opzichte van de inhoud. Elke claim moet apart onderzocht worden.
22 januari
Aaron Blake
Het nieuwe boek over Trump kan nog belangrijker zijn dan Fire and Fury, mede omdat de geloofwaardigheid van Wolff is aangetast door enkele aangewezen misrepresentaties. Zeer kritisch over Wolff.
17 januari
Aaron Blake
Hoe Wolff überhaupt het Witte Huis binnen is gekomen is het meest belastende van alles eigenlijk. Een reflectie over de achtergrond van het boek, terwijl hij Wolff herkent als halve charlatan.
10 januari
Wolff helpt de geloofwaardigheid van journalisten door zijn liberale houding ten opzichte van feiten. Hij heeft wel een licht geworpen op enkele belangrijke inzichten over het Witte Huis van Trump. Zeer kritisch over Wolff, maar neemt de grote lijnen van het boek voor waar aan.
9 januari
Aaron Blake
Alleen omdat het boek waar voelt voor de helft van het land betekent niet dat het waar is. Wolff en zijn manier van werken worden volledig kapot gemaakt en als roddelpers weggezet.
9 januari
Callum Borchers
Hoe is Fire and Fury door een feitenchecker gekomen? Veel dingen lijken te kloppen, andere dingen zijn discutabel en sommige claims zijn gewoonweg fout. Kleine fouten kunnen de geloofwaardigheid van grotere zaken ondermijnen. Kritisch over Wolff en het boek, maar accepteert grote lijnen van het boek.
8 januari
Richard Cohen
Editorial Op een manier kun je Trump vergelijken met Hitlers opkomst. Wat Wolff beschrijft is eng, zeker omdat het al eens eerder gezien is. Wat Wolff beweert wordt helemaal niet betwijfeld.
8 januari
Philip Bump
De macht van individuen in het Witte Huis wordt gemeten aan de hand van hoe ze genoemd worden in het boek. De toon is enigszins grappend, de verdeling van Trumps kinderen wordt aan het einde ook genoemd, maar met een serieuze ondertoon. Aan Wolffs geloofwaardigheid wordt niet aangeraakt, maar er wordt wel verwezen naar een ander artikel dat beweert dat het hele boek een farce is.
7 januari
David Nakamura
Stephen Miller, beleidsadviseur van Trump, noemt Bannon boos en wraakzuchting naar aanleiding opmerkingen in Fire & Fury. Zowel de kant van Miller als van Wolff worden toegelicht. Geloofwaardigheid van het boek wordt niet aangetast.
5 januari
Alexandra Petri
Boekrecensie. Waarom zou ik alle incriminerende dingen die in het boek gezegd worden niet geloven?! Een cynische toon over Trump, geen woord over Wolff.
3 januari
John Wagner
De grote lijnen uit het boek worden gepresenteerd. De nadruk ligt op feiten die Trump en zijn medewerkers in een slecht daglicht stellen. Wolff wordt neergezet als geloofwaardige journalist, geen twijfel aan de geloofwaardigheid van het boek.
23 februari
Eric Wemple
Bij zijn boektoer wordt Wolff in een ongemakkelijke positie gebracht door een Nederlandse interviewer. Vragen over claims van Wolff over een mogelijke affaire van Trump maken het hem moeilijk. Wolff wordt kritisch neergezet als roddelaar.
26 januari
Eric Wemple
Wolff maakt spelingen dat Trump en Nikki Haley een affaire zouden hebben. Het artikel bespreekt Haley’’s kant en Wolffs kant. Wolff wordt gelabeld als een roddelaar die het soms bij het juiste eind heeft. Best kritisch op het boek.
22 januari
Eric Wimple
Wolff beweert dat hij een stapje voor heeft op andere politieke journalisten omdat een verhaal heeft geschreven dat mensen pakt, iets doet en ze begrijpen. Andere journalisten waren met
veel dezelfde scoops bezig dus dat is niet per se zo. Daarnaast had hij veel feiten mis. Zeer kritisch over Wolff.
NRC Handelsblad
The Washington Post
The Washington Post
Bij de berichtgeving van The Washington Post is een duidelijke voortschrijdende lijn te zien van kritiek op Wolff. In de dagen vlak voor voor en na de publicatie wordt Wolff nauwelijks in twijfel getrokken maar ligt de nadruk de gevolgen van de inhoud van het boek voor het politieke spel en is de retoriek duidelijk anti-Trump. Het gaat veel over de afgang Steve Bannon en het functioneren Donald Trump maar de geloofwaardigheid van Wolff wordt nauwelijks besproken. Vanaf negen januari verandert de toon. Wolff wordt bekritiseerd op zijn journalistieke aanpak en niet alles uit het boek wordt is onomstreden. Wat hieraan opvalt is dat The Post een haast vijandige verhouding heeft tegenover Trump, maar dat journalistieke waarden blijkbaar zwaarder wegen, al is het nadat de krant ruimschoots heeft gepubliceerd over de politieke schandalen uit het boek. Na 10 januari valt de berichtgeving stil en worden de gaten tussen publicaties steeds groter. Vanaf dat moment is de toon kritisch over Wolff, al blijft de anti-trump retoriek ook bestaan.
NRC
De berichtgeving van de NRC begint met de introductie van de schandalen in het boek. De journalistieke betrouwbaarheid van Wolff wordt al vroeg enigszins in twijfel getrokken. In de dagen die volgen op de publicatie van het boek, spreken columnisten zich uit tegen de politieke situatie in de VS en het beleid van Trump, maar zonder vraagtekens te plaatsen bij de gebeurtenissen die in het boek als feiten worden gepresenteerd. Rond 19 januari begint de scherpe kritiek, eerst op het feit dat Wolff van Trump een grap probeert te maken, later op de betrouwbaarheid van het boek. Nog later wordt gesproken van het ‘omstreden’ boek van Wolff. Voorheen was dat nog ‘spraakmakend’. Tegen de tijd dat Wolff aanschuift bij College Tour, wordt hij sterk bekritiseerd in een persoonlijk portret. Zijn methode wordt bovendien in twijfel getrokken. De omslag is compleet.
Beide media berichten vanaf het moment van publicatie positief over het boek. NRC blijft iets kritsicher.
Vanaf 10 januari neemt berichtgeving van The Washington post duidelijk af.
Op 19 januari beginnen de uitsluitend kritische stukken bij het NRC. Daarnaast neemt de berichtgeving vanaf dat moment af.
The Washinton Post publiceert het eerste kritische stuk op 9 januari.
Na zijn optreden bij College Tour is het gedaan met de reputatie van Wolff.
NRC 4 jan.
WP 3 jan.
NRC 23 feb.
WP 23 feb.
The Washington Post
Analyse
Beide kranten zijn voor de publicatie van het boek positief over de inhoud, evenals in de eerste week na publicatie. In eerste instantie wordt het meeste uit het boek overgenomen. Zodra de kranten tijd hebben gehad voor overweging en factchecking, wordt de berichtgeving kritischer. De nadruk verschuift naar de geloofwaardigheid van de schrijver zelf. Om te benadrukken dat de intensiteit van berichtgeving bij beide kranten afzwakt naar mate de tijd vordert, verloopt de kleur in het hiernaast gepresenteerde beeldverhaal van donker naar licht. Waar Nederland in de eerste week al lichte kritiek uit op de journalistiek van Wolff, ontbreekt deze bij The Washington Post. Een ander verschil is dat bij de Washington Post de nadruk, in ieder geval in eerste instantie, ligt op de directe gevolgen voor de politieke arena terwijl in Nederland de meeste artikelen meer reflecteren op het algemene politieke klimaat. Dat is ook niet zo gek aangezien het niet onze nationale politiek betreft en we er wat verder vanaf staan. Daarnaast lijkt de hype in Amerika redelijk snel te verdwijnen terwijl in Nederland er na een paar weken nog verschillende reflecterende opiniestukken verschijnen, ook door het optreden van Wolff bij College Tour.
Analyse